Policjanci z małopolskiego Archiwum X wraz z kryminalnymi z Komendy Miejskiej Policji w Tarnowie, dzięki badaniom genetycznym w Krakowie, ustalili sprawcę zabójstwa 35-letniej sprzedawczyni z Niedomic. Podejrzany usłyszał zarzut i został tymczasowo aresztowany. Grozi mu dożywocie.
Niedomice. Jest późne wtorkowe popołudnie, 23 stycznia 2001 r. Sklep spożywczy, nazywany przez mieszkańców „Jezioranami”, znajduje się przy drodze głównej z Tarnowa do Żabna. Klientami są zarówno mieszkańcy, jak i przejezdni podróżujący tamtędy.
Tuż przed zamknięciem sklepu wchodzi do niego mężczyzna. Zamierza zrobić zakupy. W środku zastaje jednak makabryczny obraz. Znana mu ekspedientka, bez oznak życia, leży na posadzce w kałuży krwi.
Zamordował ekspedientkę nożem
Po chwili na miejscu zjawiają się bliscy 35-latki, którzy przyjechali zabrać ją do domu. Na miejsce przyjeżdża karetka pogotowia i policjanci z pobliskiego komisariatu. Ratownicy podjęli próbę reanimacji kobiety, na której ciele było wiele ran zadanych ostrym narzędziem. Życia kobiety nie udało się uratować.
Policjanci nie mają wątpliwości, że doszło do zabójstwa. W stan gotowości postawiono najbliższe jednostki policji. Dyżurujący prokurator z Dąbrowy Tarnowskiej prowadzi oględziny z grupą dochodzeniowo-śledczą, a także biegłym z zakresu medycyny sądowej. Wezwano także policyjnego przewodnika z psem tropiącym. Zabezpieczono szereg śladów, w tym np. bieżnika, obuwia, oraz biologiczne, czyli krew najprawdopodobniej sprawcy, który mógł zranić się atakując ofiarę ostrym narzędziem.
Rok szukano mordercy
Od tej pory rozpoczynają się żmudne, intensywne czynności, mające ustalić sprawcę tego morderstwa. Sprawdzano m.in. transakcje na kasie. Ostatni rachunek został nabity o godz. 17.20. W śledztwie przesłuchano setki osób, mogących mieć wiedzę lub związek z tym przestępstwem, od których pobrano również materiał DNA w celu porównania z DNA wyodrębnionego z materiału biologicznego zabezpieczonego na miejscu zdarzenia (krwi).
Ustalano możliwe wersje i motywy zabójstwa 35-letniej mieszkanki Biskupic Radłowskich. Pomimo szeroko zakrojonych działań, miesięcy spędzonych nad sprawą, śledczy nie zdołali rozwiązać zagadki morderstwa i wskazać sprawcy. W lipcu 2002 r. śledztwo zostało umorzone z powodu jego niewykrycia.
Sprawa z Archiwum X
Po latach do sprawy powrócili kryminalni z Archiwum X Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie oraz Komendy Miejskiej Policji w Tarnowie. W lipcu 2020 r. śledztwo zostało podjęte przez Prokuraturę Okręgową w Tarnowie.
Policjanci, pod nadzorem prokuratury, gruntownie przeanalizowali zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, a następnie wytypowali szereg kolejnych osób, które mogły mieć związek z przestępstwem. Osoby te przesłuchano i pobrano od nich do badań próbki DNA, aby porównać z kodem DNA z zabezpieczonej na miejscu zbrodni krwi.
Badania genetyczne zlecono Instytutowi Ekspertyz Sądowych w Krakowie. Kilka dni temu nastąpił przełom w sprawie. Opinia wydana przez Instytut stwierdziła zgodność profilu genetycznego 39-letniego mieszkańca powiatu tarnowskiego ze śladem DNA pozostawionym przez zabójcę. W chwili popełnienia zbrodni miał 17 lat i był uczniem szkoły zawodowej.
Kiedy zabił miał 17 lat
Sprawca od dwóch lat odsiaduje wyrok m.in. za rozbój. Więzienie miał opuścić w październiku tego roku. W dniu, 26 września, kryminalni doprowadzili 39-lata z zakładu karnego do tarnowskiej komendy, apotem następnie do prokuratury. Tam 39-latek usłyszał zarzut zabójstwa.
Zarzucono mu, że skatował swoją ofiarę, zadając jej 21 ciosów ostrym narzędziem, po czym ukradł jej torebkę, m.in. z dowodem osobistym i pieniędzmi w kwocie 170 zł. Na koniec zabrał ze sklepu butelkę wódki.
Jak się okazało to on był ostatnim klientem, którego o godz. 17.20 obsłużyła w sklepie 35-latka. Sprawca złożył obszerne wyjaśnienia. Dokładnie pamiętał dzień, w którym zabił kobietę. Stała się ona przypadkową ofiarą jego pobudzenia i agresji, którą wyładował na niej.
Na wniosek Prokuratury Okręgowej w Tarnowie, sąd zastosował wobec podejrzanego tymczasowy areszt na okres trzech miesięcy. Grozi mu dożywocie.
